Με την με αρ.Α608/2022 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά κρίθηκε ότι η ρητή άρνηση του Προϊσταμένου της τελωνειακής αρχής να ανακαλέσει καταλογιστική πράξη επιβολής πολλαπλού τέλους-διαφυγόντων φόρων σε υπόθεση λαθρεμπορίας, σε συνέχεια αιτήσεως θεραπείας του προσφεύγοντος ήταν εκτελεστή διοικητική πράξη, λόγω του ότι ο Προϊστάμενος προέβη σε νέα κατ’ουσίαν έρευνα της υπόθεσης. Εξαφάνισε για το λόγο αυτό την εκκαλουμένη απόφαση και στην συνέχεια, εξετάζοντας επί της ουσίας την προσφυγή, δικαίωσε τον ήδη εκκαλούντα, κρίνοντας ανεπαρκή τα στοιχεία της τελωνειακής αρχής για συσχέτισή του με την αποδιδόμενη σε βάρος του λαθρεμπορική παράβαση.
Αριθμός Απόφασης: Α608/2022 ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ-Γ΄ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ
3.Επειδή, στην παρ. 1 του άρθρου 24 του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 2690/1999 (Α΄ 45), Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (Κ.Δ.Δ/σίας), που επιγράφεται «Αίτηση θεραπείας – Ιεραρχική προσφυγή», ορίζεται ότι: «1. Αν από τις σχετικές διατάξεις δεν προβλέπεται η δυνατότητα άσκησης της, κατά το επόμενο άρθρο, ειδικής διοικητικής ή ενδικοφανούς, προσφυγής, ο ενδιαφερόμενος, για την αποκατάσταση υλικής ή ηθικής βλάβης των έννομων συμφερόντων του που προκαλείται από ατομική διοικητική πράξη μπορεί, για οποιονδήποτε λόγο, με αίτησή του, να ζητήσει, είτε από τη διοικητική αρχή η οποία εξέδωσε την πράξη, την ανάκληση ή την τροποποίησή της (αίτηση θεραπείας), είτε, από την αρχή η οποία προΐσταται εκείνης που εξέδωσε την πράξη, την ακύρωσή της (ιεραρχική προσφυγή)». Όπως έχει κριθεί σχετικώς, η επί της αίτησης θεραπείας ή της άτυπης ιεραρχικής προσφυγής εκδιδομένη πράξη έχει εκτελεστό χαρακτήρα εφόσον εκδοθεί ύστερα από νέα έρευνα επί του πραγματικού της υπόθεσης και όχι επί νομικών ζητημάτων, οπότε έχει βεβαιωτικό χαρακτήρα, δηλώνουσα εμμονή της Διοίκησης στην προσβληθείσα με την αίτηση θεραπείας ή την προσφυγή απόφαση (βλ. Σ.τ.Ε. 1774/2017, 5016/2012, 3259/2011 κ.ά.). Τυχόν πλημμέλειες όμως της πράξης (κατά της οποίας ασκήθηκε αίτηση θεραπείας ή άτυπη ιεραρχική προσφυγή), η οποία λόγω της ενσωμάτωσής της απώλεσε την εκτελεστότητά της, και δεν προσβάλλεται πλέον αυτοτελώς, εξετάζονται παρεμπιπτόντως κατά τον έλεγχο της παραδεκτώς προσβαλλόμενης (εκδοθείσας επί της αίτησης θεραπείας ή της άτυπης ιεραρχικής προσφυγής) πράξης, εφόσον προβληθούν σχετικοί λόγοι (πρβλ. Σ.τ.Ε. 1456/2008, 2231/2007, 1111/2005, Δ.Εφ.Αθ. 2110/2019).
…
5.Επειδή, με βάση τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπ’όψιν ότι η κρίση της Διοικήσεως δεν αναφέρεται αμιγώς σε νομικό ζήτημα, αλλά κατά την έκδοση της ως άνω αρνητικής απαντήσεως, όπως αναφέρεται στο ίδιο το απαντητικό έγγραφο, έγινε νέα, κατ’ουσίαν έρευνα της υπόθεσης και εκτιμήθηκε για πρώτη φορά από την Διοίκηση το νέο στοιχείο της πρότασης περί μη άσκησης ποινικής δίωξης εκ μέρους της ίδιας υπηρεσίας, λόγω μη στοιχειοθετήσεως δόλου, κρίνει ότι το εν λόγω απαντητικό έγγραφο είναι εκτελεστή πράξη και συνεπώς παραδεκτώς προσβλήθηκε ενώπιον του αρμοδίου Δικαστηρίου. Περαιτέρω, εφ’όσον το ως άνω έγγραφο κοινοποιήθηκε στον εκκαλούντα στις 27.5.2016, εμπροθέσμως ασκήθηκε η προσφυγή κατ’αυτού, στις 24.6.2016, ήτοι εντός 30 ημερών από την επίδοση. Κατόπιν τούτου η κρινόμενη έφεση πρέπει να γίνει δεκτή, να εξαφανισθεί η 6380/2019 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά, το δε παρόν Δικαστήριο να προχωρήσει στην εκδίκαση της προσφυγής.
…
9. Επειδή, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, η τελωνειακή αρχή, η οποία έφερε και το σχετικό βάρος απόδειξης, δεν απέδειξε ότι ο προσφεύγων προέβη στη χρήση του ενδίκου τιμολογίου με σκοπό και αποτέλεσμα να στερήσει το Δημόσιο από τις αναλογούσες δασμοφορολογικές επιβαρύνσεις, το γεγονός, δε, της κατάθεσης του εν λόγω τιμολογίου για τον εκτελωνισμό του ενδίκου οχήματος από μόνο του δεν συνεπάγεται και τον δόλο αυτού. Ειδικότερα, τα ελεγκτικά όργανα δεν επικαλούνται κανένα άλλο στοιχείο, από το οποίο θα μπορούσε να αποδειχθεί ότι ο εκκαλών εν γνώσει του συμμετείχε στο κύκλωμα κυκλικής απάτης τύπου…, ενώ, εξάλλου, από κανένα στοιχείο του φακέλου δεν προκύπτει ότι, υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις, αυτός μπορούσε ή όφειλε να γνωρίζει την ύπαρξη και το τίμημα του δεύτερου τιμολογίου πώλησης του ίδιου οχήματος, ούτε είχε λόγο να αμφισβητήσει τη γνησιότητα του ληφθέντος τιμολογίου από τον…, ο οποίος, όπως από όλα τα στοιχεία προκύπτει, υποκρύπτεται πίσω από την ένδικη συναλλαγή. Η κρίση αυτή ενισχύεται και από το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε η τελωνειακή αρχή, κατόπιν διενέργειας προκαταρκτικής εξέτασης για το σύνολο των οχημάτων που εκτελωνίσθηκαν βάσει τιμολογίων που εξέδωσαν οι επιχειρήσεις του…, όπως αυτό διατυπώνεται στο υπ’ αρ. ΕΜΠ …έγγραφο της προς την αρμόδια Εισαγγελική Αρχή Πειραιά. Σύμφωνα με το τελευταίο ως άνω έγγραφο, εκδότης όλων των εικονικών τιμολογίων ήταν ο…, κατά του οποίου προτείνεται η άσκηση ποινικής δίωξης, ενώ για όλους τους ιδιώτες παραλήπτες των αυτοκινήτων, γνώμη της υπηρεσίας είναι ότι δεν υπάρχουν σαφή αποδεικτικά στοιχεία για το ότι γνώριζαν τη διαπραττόμενη απάτη. Επομένως ο ανωτέρω λόγος προσφυγής είναι βάσιμος. Κατόπιν αυτού πρέπει να ακυρωθεί η υπ’αρίθμ. πρωτ. …αρνητική απάντηση του Προϊστάμενου του Στ΄ Τελωνείου Πειραιά.