ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΗΘΙΚΗΣ ΒΛΑΒΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΕ-ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΥΠΟΘΕΣΗ FOLLIE FOLLIE-ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΙΩΠΗΣ ΚΑΙ ΑΡΝΗΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΕΦΑΛΑΙΑΓΟΡΑΣ
May 10, 2023
ΠΡΟΚΗΡΥΞΕΙΣ ΓΕΝΙΚΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ e-ΕΦΚΑ-ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
July 5, 2023

Σε συνέχεια των υποθέσεων που χειρίζεται το δικηγορικό μας γραφείο για την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων Μηχανικών ΤΕ  (σχετικές αποφάσεις έχουν ήδη αναρτηθεί στο site μας), εξεδόθη τον Μάιο του 2023 η με αρ.Α6829/2023 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία αναγνώρισε αποζημίωση ύψους 2.000 ευρώ σε έκαστο ενάγοντα, Μηχανικό Ανακαίνισης και Αποκατάστασης Κτιρίων, λόγω της μη εκδόσεως του προεδρικού διατάγματος απονομής των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων:

10. Επειδή, σύμφωνα με τις διατάξεις που προαναφέρθηκαν και λαμβάνοντας υπόψη ότι η περίπτωση γ΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 25 του ν. 1404/1983 ορίζει, ρητώς, ότι στους πτυχιούχους των Τ.Ε.Ι. αναγνωρίζονται επαγγελματικά δικαιώματα, που καθορίζονται με προεδρικά διατάγματα, τα οποία εκδίδονται με πρόταση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού, το Δικαστήριο κρίνει ότι η Διοίκηση υπείχε, πράγματι, δυνάμει των εκάστοτε ισχυσασών διατάξεων περί των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων των Τ.Ε.Ι., την υποχρέωση έκδοσης διατάγματος σχετικού με την επαγγελματική κατοχύρωση των πτυχιούχων Τ.Ε.Ι. Ρητή, εξάλλου, περί τούτου, πρόνοια, άλλωστε, διέλαβαν ο ν. 3794/2009 (άρθρο 18 παρ. 2) και ο ν.4485/2017 (άρθρο 46 παρ. 3) και, ήδη, πλέον, ειδικά για τους πτυχιούχους Τμημάτων Μηχανικών ΤΕ των Τ.Ε.Ι., όπως οι ενάγοντες, ο ν. 4610/2019 (άρθρο 257). Εξάλλου, και μετά την ένταξη των Τ.Ε.Ι. στη βαθμίδα της ανώτατης εκπαίδευσης, τα τελευταία εξακολούθησαν να διαφοροποιούνται από τα αντίστοιχα ιδρύματα του «πανεπιστημιακού τομέα» της ανώτατης εκπαίδευσης, ως προς τον ρόλο και την αποστολή τους, εξαιτίας δε της διαφοροποίησης αυτής, δεν εξομοιώθηκαν τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων Τ.Ε.Ι. με αυτά των πτυχιούχων Α.Ε.Ι. Περαιτέρω, οι ν. 2916/2001, 3549/2007 και 4009/2011 ουδόλως έθιξαν τις διατάξεις περί επαγγελματικής κατοχύρωσης των αποφοίτων Τ.Ε.Ι. του άρθρου 25 παρ. 2 περ. α΄ του ν. 1404/1983. Ως εκ τούτου, δεδομένου ότι η αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων Τ.Ε.Ι. γίνεται με έκδοση προεδρικών διαταγμάτων, βάσει εξουσιοδοτικών διατάξεων που περιλαμβάνονται (και) στους σχετικούς με την ίδρυση και την οργάνωση αυτών νόμους, η δε έκδοση των εν λόγω διαταγμάτων αποτελεί, συνταγματικής, κατ’ αρχήν, περιωπής (ΣτE 678/2005 Ολομ., 1321/2018 7μ., 2544/2013 7μ., 2881/2011 7μ., 3066/2010 7μ., 2040/2017, 4917/2012), υποχρέωση της Διοίκησης, το Δικαστήριο κρίνει ότι η παράλειψη του εναγομένου να εκδώσει το αναγκαίο για τον προσδιορισμό των επαγγελματικών δικαιωμάτων των εναγόντων προεδρικό διάταγμα, είναι μη νόμιμη, και επομένως στοιχειοθετείται παράνομη παράλειψη των οργάνων του Ελληνικού Δημοσίου, κατά το άρθρου 105 Εισ.Ν.Α.Κ., απορριπτομένων ως αβασίμων των περί του αντιθέτου προβαλλόμενων ισχυρισμών του εναγομένου. Και τούτο δε, ανεξαρτήτως της επελθούσας με το Π.Δ. 94/2013 (ΦΕΚ Α΄ 132) συγχώνευσης του Τμήματος αυτού στο Τ.Ε.Ι. Πάτρας και μετέπειτα στο Τ.Ε.Ι. Δυτικής Ελλάδος. Εξάλλου, η ένδικη αξίωση των εναγόντων για αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που τους έχει προκαλέσει η συντελεσθείσα -διαρκής μέχρι και τον χρόνο άσκησης της αγωγής- παράνομη παράλειψη των αρμοδίων οργάνων του Δημοσίου να εκδώσουν το αναγκαίο για την κατοχύρωση των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων προεδρικό διάταγμα, υπόκειται, κατά τις διατάξεις των άρθρων 140 παρ. 1 και 141 του ν. 4270/2014, για κάθε οικονομικό έτος στο οποίο αναγόταν η σχετική ζημία, σε αυτοτελή πενταετή παραγραφή, η οποία άρχιζε από το τέλος του έτους αυτού (πρβλ. ΣτΕ 80/2013 7μ., 1214/2002), δεδομένου ότι αυτή δεν συνδέεται με μια αποπερατωθείσα άπαξ τελεσθείσα παράνομη πράξη ή παράλειψη των οργάνων του Δημοσίου (πρβλ. ΣτΕ 80/2013 7μ., 1214/2002, ΔΕφΑθ 671/2021). Ενόψει τούτου, η ένδικη αξίωση δεν έχει υποπέσει σε παραγραφή για τα πέντε έτη πριν από την επίδοση της αγωγής στο Ελληνικό Δημόσιο στις 12.5.2021 (σχετ. η υπ’ αριθμ. 187Ε΄/12.5.2021 έκθεση του Δικαστικού Επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών,…, για την επίδοση της κρινόμενης αγωγής στο εναγόμενο), οπότε και εξακολουθούσε υφιστάμενη η διαρκής ως άνω παράνομη παράλειψη των οργάνων του Δημοσίου. Περαιτέρω, λαμβάνοντας υπόψιν ότι, από την ως άνω παράνομη παράλειψη των αρμοδίων οργάνων του εναγομένου να εκδώσουν το απαιτούμενο προεδρικό διάταγμα, οι ενάγοντες μετά την αποφοίτησή τους, υπέστησαν πολυετή ψυχική ταλαιπωρία και αβεβαιότητα, ως προς την επαγγελματική τους προοπτική και αποκατάσταση και συνεκτιμώντας, πάντως, ότι δεν νοείται απώλεια μη κατοχυρωθείσας επαγγελματικής ύλης, το Δικαστήριο κρίνει ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις επιδίκασης σε καθέναν από τους ενάγοντες εύλογης χρηματικής ικανοποίησης, λόγω επελθούσας ηθικής βλάβης, ποσού 2.000 ευρώ, κατά μερική αποδοχή του αγωγικού αιτήματος, νομιμοτόκως με το επιτόκιο που ορίζεται στην παρ. 1 του άρθρου 45 του ν. 4607/2019 (ΦΕΚ Α΄ 65) έως την πλήρη εξόφληση.

11. Επειδή, κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η κρινόμενη αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή και να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγομένου να καταβάλει σε καθέναν από τους ενάγοντες το ποσό των 2.000 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής (στις 12.5.2021) και μέχρι την εξόφληση, με το επιτόκιο που ορίζεται στην παρ. 1 του άρθρου 45 του ν. 4607/2019 (ΦΕΚ Α΄ 65).