Δημοσιεύθηκε η απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας που έκανε εν μέρει δεκτή την αίτηση ακύρωσης της ΑΔΕΔΥ που χειρίστηκε το δικηγορικό μας γραφείο, σε σχέση με την τοποθέτηση ιδιωτών σε θέσεις Γενικών Διευθυντών στον e-ΕΚΦΑ.
Ειδικότερα, η κρίσιμη σκέψη της πλειοψηφίας της ΟλΣτΕ 511/2024 έχει ως ακολούθως:
24. Επειδή, με τα ανωτέρω δεδομένα και λαμβάνοντας υπ’ όψιν όσα έγιναν δεκτά στη δέκατη έβδομη σκέψη σχετικά με την ερμηνεία του άρθρου 103 του Συντάγματος, το Δικαστήριο, ως προς τη δυνατότητα συμμετοχής ιδιωτών στη διαδικασία πληρώσεως των θέσεων Προϊσταμένων Γενικών Διευθύνσεων του e-Ε.Φ.Κ.Α. από ιδιώτες, προς τους οποίους (ιδιώτες) πρέπει να εξομοιωθούν και οι υπάλληλοι με σχέση εργασίας ορισμένου χρόνου, δοθέντος ότι αυτοί, σύμφωνα με το εδ. β΄ της παρ. 2 του άρθρου 3 του ν. 4892/2022, προ της τοποθετήσεώς τους πρέπει να καταγγείλουν τη σύμβασή τους και άρα να διακόψουν κάθε σχέση με το Δημόσιο ή τον φορέα του δημόσιου τομέα στον οποίο απασχολούνται (όχι όμως και οι υπάλληλοι ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, διότι το Σύνταγμα δεν αποκλείει ο προϊστάμενος οργανικής μονάδας να συνδέεται και με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και να προΐσταται τόσο του μόνιμου προσωπικού όσο και του προσωπικού με σχέση ιδιωτικού δικαίου· βλ. Π.Ε. 81/2020, 85-86/2012 Ολομ., 506/1997 Ολομ.) άγεται στην ακόλουθη κρίση: Οι ιδιώτες που τυχόν επιλεγούν στο πλαίσιο της κατά τα ανωτέρω διαδικασίας δεν θα απασχοληθούν στον e-Ε.Φ.Κ.Α. με την ιδιότητα υπαλλήλου ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, όχι μόνο διότι ο ίδιος ο νόμος αναφέρεται σε «διορισμό» αυτών (εδ. δ΄ της παρ. 2 του άρθρου 3 του ν. 4892/2022), όρος που δεν προσήκει σε υπάλληλο απασχολούμενο με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου (για τον οποίο το Σύνταγμα χρησιμοποιεί τον όρο «προσλαμβάνεται»), αλλά και διότι, σύμφωνα με τις παρ. 2, 3 και 8 του άρθρου 103 του Συντάγματος, θέσεις καλυπτόμενες με προσωπικό ιδιωτικού δικαίου μπορεί να είναι είτε θέσεις ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου για την κάλυψη απρόβλεπτων και επειγουσών αναγκών (παρ. 2 του άρθρου 103), είτε θέσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου ειδικού, επιστημονικού, τεχνικού ή βοηθητικού προσωπικού (παρ. 3), είτε θέσεις που θα συσταθούν, ύστερα από την έκδοση εκτελεστικού του Συντάγματος νόμου, ειδικώς για να καλυφθούν με προσωπικό ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου (παρ. 8· βλ. Π.Ε. 85-86/2012 Ολομ.), καμία δε από τις περιπτώσεις αυτές δεν συντρέχει εν προκειμένω. Εξ άλλου, οι ιδιώτες που τυχόν διορισθούν στις επίμαχες θέσεις αποκτούν την ιδιότητα υπαλλήλου επί θητεία (βλ. συναφώς και την από 15-2-2022 έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής) και όχι μετακλητού υπαλλήλου, όπως εσφαλμένως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του ν. 4892/2022, προεχόντως διότι η επιλογή δεν αφορά ανώτατη θέση εκτός υπαλληλικής ιεραρχίας, αλλά την ανώτατη υπαλληλική θέση, για την οποία ακολουθείται ειδική διαδικασία (όπου μετέχουν και τακτικοί υπάλληλοι) ερειδόμενη επί κριτηρίων αναγόμενων πρωτίστως στην επαγγελματική επάρκεια των υποψηφίων, τέλος δε οι επιλεγέντες δεν παύονται ελευθέρως. Περαιτέρω, κατά την κρατήσασα γνώμη, το Σύνταγμα, ανέχεται, σε εξαιρετικές, όμως, περιπτώσεις, τη στελέχωση των οργανικών θέσεων του προσωπικού του Δημοσίου και, των ν.π.δ.δ. και από πρόσωπα τα οποία δεν έχουν τη δημοσιοϋπαλληλική ιδιότητα (υπάλληλοι επί θητεία) εφ’ όσον τούτο δικαιολογείται από την ιδιάζουσα φύση, την αποστολή και το περιεχόμενο των αρμοδιοτήτων της υπηρεσίας ή της υπό κάλυψη θέσεως. Εξ άλλου, δεν κωλύεται ο νομοθέτης από τις ρυθμίσεις του άρθρου 103 του Συντάγματος να προβλέψει ότι μια θέση μπορεί να στελεχώνεται εναλλακτικά είτε από υπαλλήλους είτε από ιδιώτες (ως υπαλλήλους επί θητεία), εφόσον αυτό δικαιολογείται από την ιδιαιτερότητα της υπό κάλυψη θέσεως και την ανάγκη, λόγω της ιδιαιτερότητας αυτής, ο καταλληλότερος για την άσκηση των συγκεκριμένων καθηκόντων να αναζητηθεί σε όποιον τομέα (δημόσιο ή ιδιωτικό) και αν απασχολείται. Ωστόσο, τα δικαιολογούντα την κατάληψη της θέσεως από ιδιώτη, ιδιάζοντα χαρακτηριστικά αυτής πρέπει να τεκμηριώνονται πλήρως, δοθέντος ότι η εν λόγω δυνατότητα αποτελεί εξαίρεση από τον συνταγματικό κανόνα της στελεχώσεως των δημοσίων θέσεων με τακτικούς (ήτοι μονίμους) υπαλλήλους. Στην προκειμένη περίπτωση, η κρίση περί συνταγματικότητας του αμφισβητούμενου συστήματος επιλογής Προϊσταμένων Γενικής Διευθύνσεως πρέπει να χωρήσει αφού ληφθούν συνδυαστικά υπ’ όψιν το άρθρο 3 του ν. 4892/2022 και η …απόφαση του Δ.Σ. Ειδικότερα, ο κοινός νομοθέτης δεν εκωλύετο να προβλέψει, κατ’ αρχήν, ότι οι θέσεις των Προϊσταμένων Γενικών Διευθύνσεων του e-Ε.Φ.Κ.Α. μπορεί να καλύπτονται και από ιδιώτες και περαιτέρω, σύμφωνα και με όσα εκτίθενται σε επόμενη σκέψη, να εξουσιοδοτήσει το Δ.Σ. του ασφαλιστικού αυτού οργανισμού να προσδιορίσει, κινούμενο στο πλαίσιο των συνταγματικών διατάξεων, τις θέσεις εκείνες που μπορεί να καλύπτονται τόσο από δημοσίους υπαλλήλους όσο και από ιδιώτες, καθώς και εκείνες που μπορεί να καλύπτονται μόνο από δημοσίους υπαλλήλους. Περαιτέρω, το Δ.Σ., προκειμένου να κινηθεί εντός των ορίων της παρασχεθείσας εξουσιοδοτήσεως, όφειλε να τεκμηριώσει πλήρως και αναλυτικά τους λόγους για τους οποίους ορισμένες θέσεις Προϊσταμένων Γενικών Διευθύνσεων μπορεί να καλυφθούν και από ιδιώτες, λαμβάνοντας υπ’ όψιν, όπως προαναφέρθηκε, τις αρμοδιότητές τους, την ιδιαιτερότητά τους, το αντικείμενο και τα ιδιαίτερα προσόντα που απαιτούνται ώστε όσοι επιλεγούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των συγκεκριμένων θέσεων, μη αρκούσης, κατά το Σύνταγμα, της γενικόλογης αναφοράς στις συζητήσεις που έγιναν κατά τις συνεδριάσεις του Δ.Σ. στην ανάγκη στελεχών υψηλού επιπέδου, ανανεώσεως του στελεχιακού δυναμικού του e-Ε.Φ.Κ.Α. και του συναγωνισμού με τον ιδιωτικό τομέα ώστε να βελτιωθεί η λειτουργία αυτού (βλ. πρακτικά συνεδριάσεων …). Η πλήρης δε τεκμηρίωση καθίσταται έτι περαιτέρω αναγκαία δοθέντος ότι οι υπό κατάληψη θέσεις κείνται εντός της συνήθους διοικητικής ιεραρχίας (Προϊστάμενοι Γενικών Διευθύνσεων). Εξ άλλου, για την αναγκαία κατά το Σύνταγμα και τον ως άνω εξουσιοδοτικό νόμο τεκμηρίωση δεν αρκεί η αναφορά στην ευρεία ευχέρεια που έχει ο νομοθέτης κατά την οργάνωση των δημοσίων υπηρεσιών ή η απλή παράθεση των στρατηγικών σκοπών των ως άνω Γενικών Διευθύνσεων, στην οποία προβαίνει ο καθ’ ου e-Ε.Φ.Κ.Α. στο από 2 Ιουνίου 2023 υπόμνημά του. Τέλος, η κατά τα ανωτέρω αναγκαία τεκμηρίωση δεν προκύπτει ούτε από την από … έκθεση της εταιρείας «…», στην οποία, με την από …. σύμβαση μεταξύ αυτής και του e-Ε.Φ.Κ.Α., ανατέθηκε η παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών με αντικείμενο «….» (βλ. ιδίως παραδοτέο ενότητας 2). Για τον λόγο αυτό, που βασίμως προβάλλεται, αλλά και ελέγχεται αυτεπαγγέλτως ως αναγόμενος στο κύρος του εφαρμοστέου κανόνα δικαίου, πρέπει η κρινόμενη αίτηση να γίνει δεκτή και να ακυρωθούν: α) η προσβαλλόμενη …απόφαση του Δ.Σ. κατά το μέρος που προβλέπει τη συμμετοχή ιδιωτών στη διαδικασία επιλογής Προϊσταμένων Γενικών Διευθύνσεων του e-Ε.Φ.Κ.Α., β) ο σχετικός με τη συμμετοχή ιδιωτών όρος της σχετικής με την … προκηρύξεως, γ) ο σχετικός όρος των προκηρύξεων για τις θέσεις Προϊσταμένων στις οποίες επελέγησαν ιδιώτες υποψήφιοι, καθώς και οι επακολουθήσασες σε σχέση με την προκήρυξη των θέσεων αυτών πράξεις, ήτοι τα πρακτικά της Τριμελούς Επιτροπής, οι αποφάσεις επιλογής του Δ.Σ. και η κοινή υπουργική απόφαση με την οποία επιτρέπεται στον διοικητή του e-Ε.Φ.Κ.Α. να εκδώσει τις αντίστοιχες πράξεις διορισμού και δ) ο αντίστοιχος όρος των λοιπών προκηρύξεων. Περαιτέρω δε, πρέπει να απορριφθούν ως ερειδόμενοι επί εσφαλμένης νομικής εκδοχής συναφείς λόγοι ακυρώσεως σύμφωνα με τους οποίους με τη διάταξη του άρθρου 3 του ν. 4892/2022 σε αντίθεση με το άρθρο 103 του Συντάγματος ανατίθεται η άσκηση καθηκόντων δημόσιας εξουσίας σε ιδιώτες και προβλέπονται θέσεις μετακλητών υπαλλήλων