ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ-ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΕΥΛΟΓΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Με την με αρ.130/2023 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Χανίων κρίθηκε μη εύλογο το χρονικό διάστημα των 5 ετών και 11 μηνών για την ανάκληση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος Ψυχολόγου:

Αριθμός Απόφασης 130/2023-ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΧΑΝΙΩΝ
ΑΚΥΡΩΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

2. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση ακύρωσης, για την οποία καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο, ύψους 150,00 €, ζητείται η ακύρωση της υπ’ αρ. …-2019 πράξης του Προϊστάμενου …, με την οποία ανακλήθηκε η χορηγηθείσα σε αυτόν …2013 βεβαίωση  για άσκηση του επαγγέλματος του Ψυχολόγου σε όλη την Επικράτεια από 10-12-2013 και εφεξής, κατ’ επίκληση των διατάξεων του άρθρου 10 του ν. 991/1979.
3. Επειδή η κρινόμενη αίτηση, όπως βασίμως υποστηρίζει ο αιτών, ασκήθηκε εμπρόθεσμα, στις 08.06.2021, καθόσον αυτός για πρώτη φορά έλαβε πλήρη γνώση της προσβαλλόμενης πράξης στις 25.5.2021, όταν κατόπιν της από 24.05.2021 αίτησής του έλαβε αυτήν, μαζί με λοιπά στοιχεία του διοικητικού φακέλου, ενώ δεν προέκυψε ότι έλαβε γνώση αυτής σε προγενέστερο χρονικό διάστημα, αφού δεν προκύπτει ότι η αποσταλείσα, στις 19.12.2019. ταχυδρομικά, επιστολή με συνημμένη την προσβαλλόμενη πράξη παραδόθηκε, μέσω ΕΛ.ΤΑ., στον προσφεύγοντα, ούτε προσκομίζεται σχετικό αποδεικτικό παραλαβής ή μη ανεύρεσης αυτού. Κατόπιν τούτου, και δεδομένου ότι το κρινόμενο ένδικο μέσο ασκήθηκε, εν γένει παραδεκτώς, πρέπει, αφού γίνει τύποις δεκτό, να εξεταστεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν.
6. Επειδή, στην παράγραφο 1 του άρθρου μόνου του αν. ν. 261/1968 «Περί χρόνου ανακλήσεως παρανόμων Διοικητικών Πράξεων» (Φ.Ε.Κ. 12 τ. Α΄), ορίζονται τα εξής: «Ατομικαί διοικητικαί πράξεις, εκδοθείσαι κατά παράβασιν νόμου, ανακαλούνται υπό της Διοικήσεως ελευθέρως και άνευ οιασδήποτε δια το Δημόσιον συνεπείας, εντός ευλόγου από της εκδόσεως αυτών χρόνου. Επιφυλασσομένων των ειδικώς, άλλως οριζουσών, διατάξεων της κειμένης νομοθεσίας, χρόνος, ήσσων της 5ετίας τουλάχιστον από της εκδόσεως των κατά τα άνω ανακλητέων πράξεων, εν ουδεμιά περιπτώσει δύναται να θεωρηθή ως μη εύλογος προς ανάκλησιν, ανεξαρτήτως τυχόν κτήσεως υπό τρίτων βάσει αυτών οιουδήποτε δικαιώματος». Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, η ανάκληση διοικητικής πράξεως σε χρόνο μικρότερο της πενταετίας από την έκδοσή της θεωρείται ότι γίνεται οπωσδήποτε εντός ευλόγου χρόνου. Η παραπάνω διάταξη δεν έχει, όμως, την έννοια, ότι μετά την πάροδο της πενταετίας η ανάκληση γίνεται πέραν του ευλόγου χρόνου και ότι επομένως απαγορεύεται. Αν η πάροδος χρόνου μεγαλύτερου της πενταετίας υπερβαίνει τον εύλογο για την ανάκληση χρόνο, είναι ζήτημα που κρίνεται από το Δικαστήριο κατά περίπτωση, βάσει των γενικών αρχών που διέπουν την ανάκληση των διοικητικών πράξεων (βλ. ΣτΕ 3593, 3578/2014, 566/2002, 1013/2001, 3550/1988). Σύμφωνα, δε, με τις αρχές αυτές, δεν επιτρέπεται στη Διοίκηση να ανακαλεί διοικητική πράξη, έστω και παράνομη, μετά την πάροδο ευλόγου, ενόψει των συγκεκριμένων εκάστοτε συνθηκών, χρόνου από της εκδόσεώς της, εφόσον έχει δημιουργηθεί καλοπίστως υπέρ του διοικουμένου πραγματική κατάσταση δεκτική περαιτέρω εννόμου προστασίας. Κατά τις αυτές, ωστόσο, γενικές αρχές, ανάκληση παρανόμου διοικητικής πράξεως είναι επιτρεπτή, χωρίς χρονικό περιορισμό, όταν, κατά την ειδικώς αιτιολογημένη κρίση της αρμόδιας αρχής, τούτο επιβάλλουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος ή όταν η έκδοση της ανακαλούμενης παρανόμου πράξεως προκλήθηκε από δόλια ενέργεια του διοικουμένου (βλ. ΣτΕ 3593, 3578/2014, 2616/2012 7μ βλ. και ΣτΕ 3047/2002, 2695/2012). Εξ άλλου, έχει κριθεί ότι ο εύλογος χρόνος που συναρτάται με τη δυνατότητα ανακλήσεως διοικητικής πράξεως κατά τα εκτιθέμενα ανωτέρω, αποτελεί νομική έννοια και στοιχείο του εφαρμοστέου κανόνα δικαίου, ήτοι των γενικών αρχών ανακλήσεως των διοικητικών πράξεων, προσδιορίζεται δε με βάση τα πραγματικά δεδομένα κάθε υποθέσεως, όπως το χρονικό διάστημα που παρήλθε από την έκδοση της πράξεως, ο συγκεκριμένος λόγος για τον οποίο χωρεί η ανάκληση, οι ιδιαίτερες συνθήκες που θεμελιώνουν λόγο δημόσιου (βλ. ΣτΕ 6/2021)
9. Επειδή, η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε, κατά τους ισχυρισμούς της Διοίκησης, με την αιτιολογία ότι δεν συνέτρεχαν, κατά το χρόνο έκδοσης της ανακαλούμενης βεβαίωσης, οι προϋποθέσεις για χορήγησή της, αφού το προσκομισθέν πτυχίο δεν αποτελούσε, βάσει των επικληθεισών διατάξεων, ισότιμο τίτλο σπουδών. Ωστόσο, η εν λόγω ανάκληση έλαβε χώρα μετά την παρέλευση πέντε ετών από τη χορήγηση της ανακαλούμενης βεβαίωσης, χωρίς η Διοίκηση να επικαλεστεί ότι η αρχική πράξη είχε εκδοθεί κατόπιν δόλιας ενέργειας του αιτούντος. Περαιτέρω, η Διοίκηση προβάλλει με το υπόμνημά της ότι η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε για λόγους δημοσίας τάξης, πλην, όμως, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι αυτή εκδόθηκε εκ μόνου του λόγου ότι το πτυχίο του αιτούντος από το Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας, ανεξαρτήτως εκπαίδευσης, δεν θεωρείται πτυχίο Ψυχολογίας και δεν παρέχει ανάλογα επαγγελματικά δικαιώματα. Εξ αυτών, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, παρέπεται ότι χρονικό διάστημα των πέντε ετών και έντεκα μηνών δεν μπορεί να θεωρηθεί, εν προκειμένω, εύλογος χρόνος για την ανάκληση της άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του Ψυχολόγου, κατ’ αποδοχή του σχετικού ισχυρισμού του αιτούντος.

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

– Απορρίπτει την αίτηση κατά το μέρος που στρέφεται κατά του Υπουργού Υγείας.

– Δέχεται την αίτηση κατά το μέρος που στρέφεται κατά….

– Ακυρώνει την υπ’ αρ. …2019 πράξη του Προϊστάμενου της Διεύθυνσης …